La dòna ad dla Bàsa

La dòna ad dla Bàsa

11 Ottobre 2025 0

Veh! Sét cus i vol saver st’an al festival di scritùr a Pigugnaga? Cum l’è la dona ad la Bàsa. Am gnirès da dir cme tuti chi’atri; agh né d’ beli e d’ bruti, biondi, mori, castani e vastidi a tuti li maneri.

Al dé din co as fa fadiga a catàr li dìferensi cun li doni dadvia. Sas vol cavàr fora quél a ghè da pensar a li doni ad na volta. Prima ad tut bravi rasduri can butava via gnint; cun an po’ d’ort e na qual galina li gla cavava a tirar avanti la fameia. Sempar prunti a iutàr al marè in campagna e sa capitava anca in dla stala, tanti fioi da tiràr su cun pochi comodità. L’èra na véta dura e pina ad sacrifési, poch al temp par punsar parchè a gh’era sempar quél da far. L’unich mument ad distrasiùn: la fèra e al marcà in dus fava na babla in società.

Par farla curta ècu cum l’era la dona ad la Bàsa: sensa tanti gnoli, buna coga, brava muier e ca fava cun quel ca gh’era. In dialét av lo cuntada parchè alura as parlava acsé.

Claudio Malavasi

Tratto da: Le donne della Bassa in duecento parole

Anno 2008

Edizioni E.Lui

Lascia un commento

Your email address will not be published.