A gh’era na volta un cavall dimondi trist, al cuntadèn, disprà l’è dispost a pagàr 500 euro a chi a gla càva a fàral ridàr. A sembra un quel impusibìl quand. un gioran, as presenta un che par 1000 euro al garantis al quel.
Al cuntadèn, disprà, l’acètta, al sgnor al va in dla stalla e al ven fora con al caval ch’al rid cmè un matt.
Dop un mès, però, al caval l’è ancòra dre ridàr e al cuntaden ,disprà, al ciama l’om
chè, par 1000€ al garantis che la bestia la lasarà l’è ad ridar.
Al va in dla stàla, al caval als calma e al ven fòra a bocca averta.
“Dim cum t’ha fatt !” Al dmanda al cuntaden.
“Semplice” agh dis al sgnor, “la prima volta a gh’ho ditt inn’ureccia che me a gl’ho più groos dal suo…., la seconda am son cavaa al braghi!”
