Vitta da Umarèel

Versione tradotta e completata in carpigiano da Mauro D’Orazi della reṡdóora con marito appena andato in pensione… un fapèeṡ fóora misuura.

Ecco la lamentazione narrata in prima e dolente persona.

Al s léeva a la matèina, al mé guèerda stralunée e pò al diiṡ: “’Sa fèmmia incóo?”

E mè: “Mò ’sa vóot ch’a fèmma? Dàai mò des-ciùllèt e va fóora a fèer un girtinèin!”

Al tóorna dòop gnaanch ’n’óora e al diiṡ:

“Magnèmmia?”

“Mò ’sa vóot magnèer? I iin agl’ unndeṡ!”

E lò: “Parcèmmia?”

“Parèccia purr!”

 Al parèccia e al giira dèd sà e dèd là sèinsa rèechie e pò:

“Adèesa magnèmmia?”

A m viin da sighèer! Dio bunèin!

A s maagna ch’a nn è gnaanch meṡdè.

Ind al dóo al taaca la sóolfa ’n èetra vòolta: “Adèesa ’sa fèmmia?”

“Va mò a fèer ’na durmidèina… pèr Dio!”

 Al s léeva ind al quàater e al taaca subìtt!

E mè: “Va mò fóora, va al baar! Va a fèer ’n èeter giir! Va a vèdder al pòorfid dla piàasa! Va a fèerèt tuṡèer a la Caṡèerio! Insòmma tóot di maròun, bóorsa!”

 Ind al siinch al riiva a ca. “Magnèmmia?”

In ’n uraari da uspidèel andèmm a sèina.

“’Sa gh è pèr televiṡiòun?”

E al me fa ciucèer ’na partiida èd caalcio èd Sèerie C registrèeda, aanch se dòop siinch minùut al spigòosa insimma a la pultròuna, sèinsa vèdder gniinta.

 A déeṡ e mèeṡ l è già bèlle a lèet e al ròunfa cóome un mandṡètt tutta nòot…

…

Mè a nn in pòos più e uun èd chi dè ché a scòopi dabòun!

A cura di Mauro D’Orazi

Revisione del testo di Graziano Malagoli