Piàsa: piàsa dal mè paés.

Tùtt a gh’avòmm ’na piàsa,

ch’la s’impinìss d’argòji

e d’sudisioun,

mo la mè piàsa no,

la pòl de più, lée la descòrr.

L’è al ciacarèr alsér

di giórn’ ed fèsta,

quèll pin d’suspir

di gióren da scurdèr,

un farfuj’èr

ch’al vin dal pordegh lungh,

un’eter da ’l cherpèdi dal castél,

un’armonìa in surdeina,

ch’la cunfònd l’inno

co’ ’l cant d’na prucisioun

e la risolv l’acòrd

d’ sóvra al segrèe.

Mo che piàsa, ragàs,

lè fata ed vós, d’ prèdi e d’afèt:

du bràs destés

ch’i pèren fat aposta per brasèr.

Lauro Luppi

Dialetto di Carpi

Tratto da: Piccola antologia di poesie dialettali della provincia di Modena

A cura del Lions Club Mirandola

Anno 1985/86